INSTALACJA (kolejność istotna!!):

1) Pobieramy i rozpakowujemy archiwum;

2) Instalujemy wszystkie pliki cdp;

3) Jeśli trzeba (np cmp 2006 nie zatwierdza automatycznie) – zatwierdzamy CTRL-M;

4) Usuwamy wszystkie poprzednie wersje sygnalizacji:

a) w CMP włączamy filtrowanie (wyszukiwanie) po id Autora: erniesouchak ORAZ przestarzałe/obsolete na true/prawda;

b) sprawdzamy, czy wyświetliły się tylko stare wersje – najnowsza ma końcówkę „v5”, tej nie ruszamy;

c) kasujemy wszystko przestarzałe/obsolete z zakresu numerów KUID: od 24000 do 24199

W pojedynczych przypadkach może zaistnieć potrzeba skasowania cache albo przebudowania bazy danych -jest to czynność czasochłonna (u mnie na 2006 do godziny, na TS2010 bywało i 6 godzin), ale na szczęście jednorazowa.

Opis/instrukcja:

Uwaga – jak już kilka razy zaznaczałem, istnieją obecnie dwie wersje tarcz ostrzegawczych i powtarzaczy. Konfiguracja obu rodzajów jest identyczna.

Tarcze ostrzegawcze i sygnały powtarzające z założenia nie mają wpływu na ruch pociągów. Ich zadaniem jest jedynie uprzedzenie maszynisty o sygnale na semaforze.

Jeżeli semafory świetlne ustawia się w odległości zbliżonej do drogi hamowania, to zazwyczaj poprzedzający semafor od razu informuje o sygnale na następnym.

Natomiast w przypadku bardzo długich szlaków, po 20-30km i więcej, takie uzależnianie byłoby bez sensu, bo dyżurny następnej stacji nie musi podawać wjazdu w momencie ruszenia pociągu ze stacji poprzedzającej.
Wówczas wyjazdy na szlak odbywają się na sygnały „wolna droga”, z ewentualnym ograniczeniem na rozjazdach, a dalej z maksymalną szybkością, jedynym warunkiem jest wolny szlak. Semafor wyjazdowy nie jest uzależniony od wjazdowego następnej stacji, informuje jedynie, że szlak jest wolny (wszystkie semafory SS2, SS3 typ 1 i SS4 typ 1) O zbliżaniu się do następnej stacji i sygnale na semaforze wjazdowym tej stacji będzie informowała maszynistę tarcza ostrzegawcza. Ustawia się ją w odległości hamowania, tak, aby pociąg jadący z maksymalną dozwoloną na lini szybkością mógł się zatrzymać przed czerwonym światłem, zaczynając hamować w momencie mijania tarczy ostrzegawczej.

Dodatkowo aby maszynista na pewno nie przegapił tarczy, ustawia się przed nią trzy wskaźniki W11.

W grze występują trzy rodzaje tarcz:
– dwukomorowe (To2), ustawiane przed każdym rodzajem semaforów, moga one uprzedzać o dowolnym wyświetlonym sygnale;
– jednokomorowe (To1), ustawiane przed semaforami, które nie pokazują sygnałów dla jazd z Vmax i 100km/h (np wjazd zawsze będzie na bok po rozjeździe 40km/h), więc taka tarcza nie potrzebuje komory światła zielonego
– dwukomorowe z jedną komorą nieczynną, wyglądające ja To2, ale działające jak To1 (działa tylko światło pomarańczowe).

Menu tarcz ostrzegawczych prezentuje się tak:

Poszczególne pola, licząc od góry:

Pierwsze dwa – wiadomo, do poczytania 🙂

Nazwa semafora – tekst na tabliczce. Czyli To i literka semafora, do którego tarcza się odnosi. Jeśli np. przypiszemy ją do semafora C, to nazwą będzie ToC.

Następny semafor – wskazujemy semafor, którego wskazania tarcza ma powtarzać. Uwaga – jeśli tarczy To1 i To2 40/60 wskażemy semafor mogący wyświetlić sygnały Vmax i 100km/h – to w czasie wyświetlania tych dwóch sygnałów tarcza będzie wygaszona!

Wskaźnik W19-komora: włączenie wyświetlania wskaźnika W19. Opis W19 znajdziemy w opisie semafora. W tarczy ostrzegawczej nie podajemy jedynie „semafora pomocniczego”, semafor wstawiany jako „następny” przekazuje odpowiednie informacje o jeszcze dalszym sygnale, dla potrzeb W19.

Wskaźnik W20 – komora: włączenie wyświetlania komory wskaźnika W20. Także jego opis jest w opisie konfiguracji semaforów. UWAGA: Ponieważ tarcza ostrzegawcza musi być ustawiona przed semaforem w odległości drogi hamowania, wskaźnika W20 na niej być nie powinno. Nie może stać zbyt blisko, a właśnie o tym uprzedza W20. Więc w „normalnych” warunkach W20 NIE BĘDZIE. Jednak został w menu, bo zawsze mogą się trafić wyjątki, tzw „warunki lokalne”.

Wskaźnik W19: włączenie wyświetlania wskaźnika W19. Zapala się w sytuacji: semafor przypisany do tarczy:cokolwiek zezwalającego, następny semafor za nim: STÓJ. Czyli zapala się jeśli na semaforze będzie wyświetlony W20.

Wskaźnik W20: włączenie wyświetlania wskaźnika W20. Jak pisałem – w normalnym użyciu W20 być nie może, został tylko na sytuacje wyjątkowe.

---

Sygnały powtarzające pełnią funkcję zbliżoną do tarcz ostrzegawczych.

Stosuje się je jednak w takich miejscach, gdzie samego semafora nie widać z wymaganej odległości (na kolei jest to określone w Instrukcji WTB-E10, dla potrzeb gry można przyjąć 500m). Czyli np. gdy semafor zasłonięty jest wiatą peronu, wiaduktem, stoi w wykopie na łuku itp. Sygnałów powtarzających nie może być więcej niż trzy do jednego semafora. Różnicą między tarczą ostrzegawczą a powtarzaczem jest właśnie odległość ustawiania – tarczę stawia się w odległości hamowania a powtarzacz w miejscu, gdzie powinno być widać dany semafor. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, pomiędzy powtarzaczem w odległości wymaganej widoczności, a semaforem można dać jeszcze maksymalnie dwa kolejne (w sumie trzy), ustawiając je w równych odległościach.

Dodatkowo dla odróżnienia wskazań powtarzacza od innych świateł jest komora z białym światłem razem z komorami zieloną i pomarańczową. Oprócz tego na słupie umieszcza się tabliczki z paskami (I, II i III) określającymi kolejność powtarzaczy, licząc OD semafora. Czyli najbliższy ma tabliczkę z I, kolejny z II i ostatni z III. Oczywiście jeśli tyle ich jest 🙂

Menu konfiguracji jest podobne do menu tarczy ostrzegawczej:

Nazwa semafora i Następny semafor dokładnie jak w tarczach. Ostatnie pole steruje wyświetlaniem tabliczki kolejności (I, II lub III).

Kolejność zawarta jest w nazwie – tworzy się ją w/g schematu Sp-kolejność-litera semafora, gdzie kolejność to wielka litera I, II lub III, odpowiadająca kolejności od semafora i paskom na tabliczce
Czyli pierwszy powtarzacz semafora B będzie miał nazwę SpI B, trzeci semafora H – SpIII H, a drugi semafora C – SpII C. I to koniec opcji 🙂