Jak pisałem w Tutorialu tworzenia rozjazdów krzyżowych podwójnych, używając odpowiednio skonfigurowanej latarni Cauera, mamy wskazania położenia rozjazdu zgodnie z Instrukcją sygnalizacji E1 / Ie-1.
Aby to uzyskać, należy odpowiednio skonfigurować rozjazd, jak i samą latarnię.
Na początek należy zrobić porządek z domyślnie wstawianymi napędami.
Jak wiadomo, TRS tworząc rozjazd (jakikolwiek), wstawia domyślny napęd w postaci czerwonej wajchy. Można tą funkcję wyłączyć, ale nie polecam – kto się kiedyś spotkał z komunikatem „nie można narysować drogi, na rozjeździe brakuje dźwigni” ten wie, o co chodzi. Szukanie tej jednej brakującej (lub nieaktywnej – o tym poniżej) wśród kilkuset rozjazdów może doprowadzić do bladej rozpaczy.
Budując rkpd, otrzymujemy gotowy i prawidłowy geometrycznie rozjazd, jednak napędy są wstawione „tak sobie”, do tego nie takie, jakie powinny być.
Poniżej zamieszczam schemat rozjazdu krzyżowego z prawidłowo umieszczonymi napędami (w TRS):
W rzeczywistym rkpd występują tylko dwa napędy. Mogą to być jakiekolwiek – ręczne, mechaniczne, elektryczne. Każdy napęd porusza dwie pary iglic, sprzężone ze sobą mechanicznie. Według oznaczeń na rysunku powyżej, połączone są: „a”-„b” i „c”-„d”. Stąd oznaczenia zwrotnic (na planach schematycznych, w terenie, wszędzie) to: rkpd 101 a/b albo rkpd 101 c/d (przykładowo numer rozjazdu 101). Po prostu traktowane są jako jedna zwrotnica. W grze niestety nie ma czegoś takiego, jak rozjazd krzyżowy podwójny. Konstrukcja taka jest traktowana przez TRS jako cztery zwykłe rozjazdy, przez co zdarzają się takie sytuacje, że pociąg jadący przykładowo po kierunku a-d przenika przez pociąg jadący po b-c (skrzyżowania torów też oczywiście nie rozpoznaje). Czym by to się skończyło w prawdziwym kolejowym świecie – wiadomo.
Mając na uwadze te wiadomości, zróbmy porządek z rozjazdem, żeby zaczął zachowywać się, jak na porządny Rkpd przystało.Po pierwsze: musimy wymienić napędy tak, żeby odpowiadały rzeczywistości.W tym celu kasujemy wszystkie wstawione przez grę dźwignie.
Następnie wybieramy z listy dodatków napęd, który pasuje do budowanej przez nas mapki: elektryczny, ręczny, mechaniczny, jakikolwiek. Ważne jest, żeby był to napęd bez wskaźnika zwrotnicowego, ponieważ za sygnalizację położenia zwrotnic odpowiada latarnia Cauera i przy napędach nie stosuje się żadnych wskaźników. Wstawiamy po jednym napędzie z każdej strony rozjazdu, kierując się położeniem rozjazdu w stosunku do „reszty świata” i zdrowym rozsądkiem. Zwracamy uwagę, czy napęd nie wypada na sąsiednim torze, w słupie, pod budynkiem itp. W razie potrzeby używamy funkcji „Obróć” i „Przesuń” tak, żeby położenie napędu odpowiadało rysunkowi powyżej. Jako punkty orientacyjne służą niebieskie strzałki w szablonie.
Czerwonym kółkiem zaznaczyłem przykładowe miejsce, gdzie napęd wszedłby na sąsiadujący tor. Następnie wybieramy dowolny napęd niewidzialny i uzupełniamy brakujące dwa napędy. Ponownie obracamy i przesuwamy napęd tak, żeby położenie zgadzało się z rysunkiem i niebieskimi strzałkami. Przy napędach niewidzialnych nie obowiązuje już taka precyzja, bo ich przecież widać nie będzie.
Przesuwając napędy, musimy zwrócić uwagę na to, czy nie przeciągnęliśmy ich za daleko lub na sąsiedni tor. W Rkpd zwrotnice są blisko siebie, przez co napęd może przeskoczyć na sąsiedni tor i tym samym stanie się nieaktywny (w miejsce strzałek czerwono-zielonych pojawią się dwie czerwone, co oznacza, że napęd nie przestawia żadnej zwrotnicy). Podobnie należy uważać, żeby nie przesunąć zbyt daleko w stronę przeciwnego końca rozjazdu, bo wtedy napęd może „załapać” przeciwległą zwrotnicę i zostanie do niej przypisany. To można łatwo sprawdzić, ponieważ gra po wstawieniu napędu ZAWSZE USTAWIA JAZDĘ W KIERUNKU LEWYM PATRZĄC OD STRONY POJEDYNCZEGO TORU. Tak więc patrząc od strony końca rozjazdu, bliższe dwa rozjazdy powinny mieć zieloną strzałkę w lewo, dwa dalsze – w prawo. Jeśli tak nie jest – poprawiamy.
Mając ustawione napędy, zmieniamy im nazwę. Nazwa powinna być niepowtarzalna w obrębie całej tworzonej mapy, należy wziąć pod uwagę także możliwość połączenia naszej mapy z mapami innych twórców – wówczas dobór nazw może urosnąć do naprawdę dużego problemu.
Wypracowałem sobie i z powodzeniem stosuję na moich mapkach system nazw gwarantujący ich niepowtarzalność nie tylko w obrębie jednej mapy, ale i wszystkich projektów. Nazwa składa się kolejno z:
- Nazwy okręgu nastawczego (uzupełnionego jakimś wyróżnikiem, jeśli na mapie powtarzają się nazwy okręgów)
- Symbolu typu rozjazdu (Rz, Rkpd i tak dalej)
- Numeru rozjazdu
- Dla rozjazdów krzyżowych pojedynczych i podwójnych – litera oznaczająca zwrotnicę (patrz rysunek)
Numeracja rozjazdów jest sprawą prostą, o ile robimy mapę realną na podstawie planów. Natomiast na mapach fikcyjnych należy ustalać numerację, według zasad kolejowych:
- rozjazdy numeruje się w kierunku rosnącej kilometracji,
- na dużych stacjach (kilka okręgów) ustala się osobne grupy numerów i w danej grupie numeruje rozjazdy według punktu powyżej; dla ułatwienia można stosować przeskok co 100 – 101,102,103… w pierwszej grupie, 201,202,203… w kolejnych,
- jeżeli w jednym okręgu występują wyraźnie wydzielone grupy torów, można w grupach wydzielić mniejsze podgrupy numerów dla odpowiednich grup torów,
- w obrębie jednej stacji nie mogą powtarzać się numery, należy stosować numerację nawet do 1000 czy 2000 (gdzie takie stacje są?),
- oznaczenia zwrotnic w rkp i rkpd są literowe a,b albo a,b,c,d, litery nadaje się według wzrostu kilometrażu; w rkpd literuje się najpierw zwrotnicę lewą patrząc w kierunku wzrostu kilometracji.
Przykładowy numer zwrotnicy w rozjeździe krzyżowym:
GPA Rkpd212a | |||
GPA | Rkpd | 121 | a |
Okręg | Typ rozjazdu | Numer | zwrotnica |
Nie zalecam pozostawienia domyślnej nazwy zwrotnic (Junction cośtam), bo łatwo się w tym potem pogubić, a używając dodatków typu Track Diagram Board czy Custom HUD, używających nazw m.in. rozjazdów, wręcz uniemożliwia to korzystanie z nich.
Mając ponadawane nazwy, możemy w końcu (Hurraaa!!!!!) przystąpić do tego, o czym jest ten tutorial – czyli konfiguracji latarni Cauera.
Latarnie są dwie – „Latarnia anglika” i „Latarnia anglika 2” – jedna z animacją przesłon, druga bez. Wybór zostawiam Wam, jako podpowiedź tylko dodam, że latarnia animowana lubi „zgubić” położenie przesłon przy „odjechaniu” kamery i następnie powrocie – przesłony ustawiają się w położenie domyślne, trzeba przełożyć którąś zwrotnicę, żeby wróciło wskazanie prawidłowe.
Latarnię ustawiamy po prawej stronie rozjazdu, patrząc w kierunku wzrostu kilometracji (patrz rysunek rkpd powyżej). Latarnia ma opisy a/b i c/d (na teksturze), więc odwrotne ustawienie będzie skutkowało odwróconym opisem.
Otwieramy właściwości tego dodatku. Ukazuje się okienko z informacjami odnośnie konfiguracji:
Cały „bajer” konfiguracji polega na odpowiednim wpisaniu nazwy. Nazwa wprowadzana jest w postaci:
121 [GPA Rkpd121a,GPA Rkpd121b,GPA Rkpd121c,GPA Rkpd121d]
gdzie cyfra 121 oznacza numer rozjazdu i ukaże się jako nazwa na wskaźniku, natomiast wpis w nawiasach (koniecznie kwadratowych, żadnych klamrach czy okrągłych) to nazwy zwrotnic w rozjeździe, w kolejności a,b,c,d. Teraz widzimy, po co był ten dłuuuugi i nudny wstęp o ustawianiu napędów i ich nazywaniu. Ważne jest wpisanie nazwy dokładnie w sposób podany wyżej – czyli numer(nazwa) rozjazdu – {SPACJA}-[zwrotnica-a,zwrotnica-b,zwrotnica-c,zwrotnica-d].
Częstym błędem jest opuszczenie spacji między numerem rozjazdu a numerem kwadratowym – bez niej latarnia NIE ZADZIAŁA!!!. Należy przyłożyć się też do wpisywania nazw zwrotnic – wpisujemy dokładnie tak samo jak nazwaliśmy zwrotnice, ze wszystkimi wielkimi literami i spacjami, nazwy zwrotnic oddzielamy PRZECINKIEM (nie średnikiem) i zamykamy nawias kwadratowy.
Teraz kolej na „patent”:
Żeby gra przyjęła wpisane parametry w nazwie, zamykamy okienko właściwości, a następnie otwieramy jeszcze raz, przewijamy w dół okienko z rysunkiem rkpd i klikamy „Zastosuj ustawienia zakodowane w nazwie”. Nie wiem czemu, ale zwykłe wpisanie, przewinięcie i kliknięcie „Zastosuj…” nie działa, trzeba zamknąć, otworzyć jeszcze raz i dopiero wtedy klikać.
Jeżeli wszystko mamy wpisane prawidłowo, przesłony wskaźnika ustawią się zgodnie z położeniem zwrotnic a na latarni pojawi się wpisana przed nawiasem nazwa.
Na koniec sprawdzamy działanie całego rozjazdu, używając narzędzia do przestawiania rozjazdów w Geodecie. Po kliknięciu w strzałki powinna przestawić się para zwrotnic (kliknięta i ta zaraz obok) a na latarni przesłona powinna zmienić położenie – wskazanie powinno odpowiadać aktualnemu ustawieniu zwrotnic. Jeżeli w trakcie przestawiania wyskakuje okienko z błędem skryptu – oznacza to, że błędnie wpisaliśmy nazwę którejś zwrotnicy. Otwieramy właściwości latarni i poprawiamy.
Do latarni są dostępne różne elementy dodatkowe, jak skrzynki dźwigni kątowych czy pokrywy pędni, dodające realizmu stworzonemu rozjazdowi.
Powodzenia!
R.Bach